کاربرد روان شناسی در گزینش داوطلبان خلبانی

هر حرفه علاوه بر فعالیت های کاری توالی ای از نگرش ها و رفتارهاست که با کار پیوند دارد و به کل تجربه زندگی ما مربوط می شود. حرفه ای مثل خلبانی نیز تلفیقی از شخصیت با فعالیت های کاری است. هر اندازه شخصیت خلبان با فعالیت های کاری او انطباق بیشتری داشته باشد، حرفه ی وی دارای بازده مطلوب تری خواهد بود. این نکته هسته ی کار روان شناسان در حوزه ی ارزیابی و گزینش خلبانان است. ارزیابی روانی داوطلبان پرواز بایستی دو موضوع را مشخص نماید: نداشتن هرگونه بیماری روانی و کیفیت انگیزش برای پرواز. به بیان دیگر چه کسی می تواند پرواز کند و چه کسی می خواهد پرواز کند. نخستین هدف؛ یعنی مطمئن شدن از نبود اختلالات روانی توسط روان پزشکان صورت می گیرد و دومین هدف؛ یعنی کیفیت و سطح انگیزش، توسط روان شناسان انجام می پذیرد. بطور کلی مراحل ارزیابی روانی و گزینش شامل این موارد است: مصاحبه مقدماتی، ارزیابی روان پزشک، آزمون های استعداد و عصب روان شناختی، مصاحبه سازمان یافته و آزمون های شخصیت و سازگاری روانی.